Vlieguren maken
Het afgelopen jaar heb ik mijn eerste clownsstappen in de praktijk gezet.
Ik zat toen in het 2^e jaar van de opleiding voor Clown & Bewustzijn. De lessen en zeer gemotiveerde docenten waren een stimulans voor mij om samen met clown Sudder (iemand anders van de opleiding) mijn eerste stappen als clown Kaatje in de praktijk te wagen.
We gingen als clowns op bezoek bij 2 verschillende kinderdagverblijven.

Spelen met klassieke clownsmaterialen
De eerste keer werkten we vooral met requsisten die we zelf hadden meegenoemen. We bliezen bellen en clown Sudder probeerde een ballon op te blazen. Natuurlijk lukte dit niet, want de ballon liep steeds leeg. Zowel het bellen blazen als de ballon die steeds leeg liep vonden de kinderen geweldig.

Improviseren
Bij ons volgende bezoek gingen we meer improviseren en speelden met wat er was. Zo ontdekten we een speelgoedauto, waarvan we niet begrepen hoe we de auto konden laten rijden. Gelukkig wisten de kinderen (leeftijd 2-4 jaar) dit wel en konden ze dit voordoen. En heeft een kind ons nog een boekje voorgelezen. In het andere kinderdagverblijf waren er 2 groepen met kinderen in de leeftijd van 2-4 jaar. In de eerste groep waren de kinderen en de pedagogisch medewerkers heel afwachtend. Ik kreeg hierdoor het gevoel dat ik een soort show op moest voeren. Maar ja, die had ik niet, want dat was niet mijn insteek. Het was moeilijk om verbinding te houden hierbij. Daarom zijn we nadat clown Sudder een ballonbeestje had gemaakt en aan een kind had gegeven weer verder gegaan.

Een stoel is een stoel is een…
In de tweede groep zaten de kinderen en een pedagogisch medewerker juist aan tafel in een soort kring, dus vroeg ik of we erbij mochten komen zitten. Dit mocht. Ik ging direct op een stoel die in het midden van de kring stond zitten. Clown Sudder kwam direct op mijn schoot zitten, en er ontstond spontaan een scène over wie er op de stoel mocht zitten. In deze groep voelde ik dat er meer interactie mogelijk was met de kinderen en de pedagogisch medewerkers. We zongen een liedje met de kinderen. Ik maakte een opmerking over een trui van een kind en vrijwel direct kwamen er hele verhalen los. Alle kinderen begonnen door elkaar te praten. Tja, en toen zag ik plotseling een grote roze stoel staan, welke ik niet kon weerstaan. Althans clown Kaatje was ervan overtuigd dat dit een stoel was. Want de kinderen zeiden dat er spullen in zaten. Ik bekeek de stoel van alle kanten en snapte het niet. Hier konden toch geen spullen in zitten? De kinderen kwamen dit vervolgens enthousiast aan mij laten zien. En jawel, er bleek een deksel in de stoel te zitten. Het was heerlijk om bij deze groep echt in te kunnen spelen op de materialen in de ruimte en dat wat er was. En zo bijzonder om tijdens het spelen te ontdekken dat iedere groep anders reageerde op ons bezoek.

De allerkleinsten…

Bij de groepen met jongere kinderen (0-2 jaar) heb ik geleerd dat ik niet veel verder kom dan bellen blazen. De kinderen vinden het erg spannend. Door bellen te blazen en me daar op te richten ontspannen de kinderen. En ontstaat er klein contact. Prachtig om te zien hoe een kind dat op de bank zit en niet dichtbij durft te komen kan genieten van de bellen die ik naar hem blaas.

Nu de eerste stappen zijn gezet heb ik de smaak te pakken. Ik wil verder met clownen voor kinderen.

 Jetske Idzinga